L135

De dag voordat de lark zich tijdens Boot Holland 2008 aan het grote publiek mocht voorstellen is de naam aan de spiegel toevertrouwd. One-Screw is de naam die voor en achter op mijn lark prijkt. Op de achterkant met plakletters en op de voorkant in A2. De naam heeft de lark te danken aan de screw aan de voorkant. 

Bij het monteren van de nieuwe stootrand ben ik een schroef vergeten te verwijderen. 

Alle andere schroeven zijn er uit gehaald en vervangen door een prop uit hetzelfde hout. Maar die ene schroef hield stand. Dus eigenlijk is de boot “screwed” door die ene screw.  

Maar de naam doet mij ook denken aan One-Brew. Dit is een gehucht in Noord-Engeland aan de voet van de Headrien Wall. De muur die de Romeinen hebben gebouwd, om de barbaren (Schotten en Pickten) buiten het Romeinse rijk te houden. De eerste keer dat ik langs de Headrien Wall fietste begon het in Newcastle te regenen. En halverwege in One-Brew was het een flinke regenbui geworden. Te nat om de tent op te zetten. Het is de enige keer geweest dat ik een luxe hotel ben ingevlucht.

Op zijn eerste naamdag mocht one-screw op de trailer naar de Hollandse boten. Al snel voelde hij zich als een vis in het water (Beter gezegd, “een boot op het droge”) tussen het andere zeilend hout. Niet alleen het oud zeilend hout maar ook  “De  Jonge Friese Schouw” lag er te pronken. Zelfs met de 16m² was alles koek en ei.

Naast one-screw mocht een ander houten vaartuig zich etaleren. Dit vaartuig beweerde een lark te zijn. Maar zag er uit als een Vaurien. De boeg leek niet op die van een Lark. Maar de aap kwam al snel uit de mouw. Papa vond het maar een duikelaar..

En als oplossing ging de zaag er in en kreeg de lark zijn nieuwe boeg en een stuk piepschuim onder het achterdek, voor het geval dat. Even leek het er op dat een decoupeerzaag de boot weer tot een lark zou maken. Maar dit zou de stabiliteit niet echt ten goede zijn gekomen. Nu maar hopen dat de volgende keer dat we deze mutatie tegenkomen, hij zich van de gedaanteverwisseling heeft ontdaan. En dan was er nog iets dat beweerde een Lark te willen worden.  Het had noch bodem, noch dek. Je kon er zo doorheen kijken. Maar het had een goede bestemming: een stelling voor de kleinste en mooiste Lark van de beurs. Helaas te klein om in te zeilen, maar groot genoeg om indruk te maken. 

Blijkbaar heeft dat kleine zeilbootje met die vreemde voorkant veel aantrekkingskracht op het grote publiek. Velen zijn voorbij gekomen. Slechts weinigen liepen direct door. Oudere mensen zag je kijken. Navraag leerde dat ze vroeger in een Lark hebben leren zeilen. Niet alleen de mensen uit Grou en Sneek, maar ook mensen uit Almelo. Anderen hadden er wel niet in gezeild, maar hadden het vroeger zien zeilen. Weer anderen hadden al jaren geen Lark meer gezien en vroegen zich af of ze nog bestonden.

De jonge Hollandse bootbezoeker keek niet maar moest voelen. Je zag ze denken: Je kunt toch geen boot bouwen van hout? Staal en plastic OK, maar Hout !!!! Nee hout dat kan niet goed zijn.  De handen gleden over het lakwerk, was het echt of was het toch ….  Anderen hadden te veel naar Oisterwijk gekeken; klop.klop.klop, en genoten van de klank van echt hout.  Nog jongere, waarschijnlijk last van het mode verschijnsel HaDHaD,  sloegen met  reclame artikelen om te testen wie het sterkst was, hij, de boot of het reclame artikel. Helaas kan ik niet vermelden wie de winnaar was, daar de jongeman nogal schrok van de strijdkreet van onze vaste stand-bemanning.

Het was dat er slechts één Lark in de aanbieding was, anders hadden we waarschijnlijk meer Larken verkocht dan alle ander botenverkopers met elkaar. Dus als de nieuwbouwers volgend jaar een redelijke voorraad Larken voor de verkoop gereed hebben, kunnen we volgend jaar goede zaken doen.

Maar eerst moet one-screw een Elzenga zeiltje aangemeten krijgen, de kuiprand moet nog worden afgewerkt en binnen en buiten moeten de laatste laklagen worden aangebracht. De mast zal nog een kleine verandering ondergaan. (Nee de mast dikte zal dit jaar nog niet worden aangepast).